1814թ. մարտի 31-ին Փարիզը գրավվեց։Նապոլեոնը քաջ որոշում է որ պետք է մնա և պայքարի իր ապագա գահակալ ժառանգի։Բայց ապրիլի 6-ին երկար մտորումներից հետո նա ստորագրում է հողերի հանձման պայմանագիր, իսկ ապրիլի 20-ին նա հրաժեշտ է տալիս զինակիցներին և ուղևորվում Էլբա կղզի։Լյուդովիկոսի մահից հետո թագավոր է դառնում նրա եղբայրը։Այնուհետև պայմանագիր է կնքվում ֆրանսիայի ու հաղթող 2 երկրների միջև։Գլխավոր կետը այն էր որ իշխանություն գլուխ գան ոչ միայն բուռբոնները այլ նաև վերականգնվեն ֆրանսիայի հողատարածքները։1814թ-ին Վիեննա ժամանեցին տարբեր դիպլոմատներ,իշխաններ և թագավորներ։Նշվարվում էր նապոլեոնական իմպերիայի փոփոխություն։Սեպտեմբերի վերջերին Վիեննա է ժամանում Տալեռան անունով շատ խելացի մի նախարար ։Նապոլեոնը ասել էր որ նա ամենախելացի և ամենաընդունակ նախարարն էր որ նա ուներ։Ֆրանսիայի դեմ են ելույթ ունենում Ռուսաստանը,Անգլիան և Պրուսիան։Նրանք ստորագրեցին մի պայմանագիր որտեղ ասվում էր որ ֆրանսիան չպիտի իրավունք ունենա մասնակցելու Եվրոպայի գործերին։Հանձնաժողովը բացվեց նոյեմբերին։Այնտեղ մասնակցում էին 450 պաշտոնյաներ 120 երկրներից։Տալեռանին հաջողվեց ոչ միայն մասնակցել այլ նաև փոխել համաժողովի ընթացքը։Նապոլեոնի հերթական անհաջողությունից ,հանձնաժողովի միացյալ երկրները նորից սկսեցին գործել Ֆրանսիայի դեմ։1815թ-ին Նապալաեոնի բանակը պարտություն կրեց Վաթեռլոի հարակից տարածքում միացյալ Եվրոպական ուժերի կողմից։Նապոլեոնի դինաստիային վերջ դրվեց։Նա արտաքսվեց հեռու մի կղզի Սուրբ Ելենա անունով։Վիեննական կոնգրեսում Եվրոպական երկրների զգալի մասը իրենց հողատարածքային ձեռքբերումներն ունեցան։1815թ-ին որպես լրացուցիչ ակտ սեպտեմբերի 26-ին ստեղծվեց սրբազան դաշինքը՝որով 40 տարվա խաղաղություն կնքվեց երկրների միջև։