ԵՍ ՍԵԲԱՍՏԱՑԻ ԵՄ)

Բարև ձեզ ես Էլիզա Այվազյանն եմ ,սովորում եմ Մխիթար Սեբաստացի կրթհամալիրում և համարվում եմ սեբաստացի քանի որ ,յուրաքանչյուր աշակերտ ով սովորում է մեր կրթհամալիրում ՝համարվում է սեբաստացի։Ես արդեն 2 տարի է ինչ սովորում եմ այստեղ։Համեմատած մյուս դպրոցների հետ այստեղ մեզ չեն ստիպում անգիր սովորել գրքում տրված նյութը, այլ տալիս են հետաքրքիր , հետազոտական նախագծեր ,օգտվելով համացանցից և այլն։Այստեղ նաև ուսուցիչներն են շատ բարի և նրանց միջոցով ես սկսեցի սիրել այն առարկաները որոնք ես առաջ չէի սիրում։

Իսկ ինչու՞ է կրթհամալիրը կոչվում «Մխիթար Սեբաստացի»։

Կրթհամալիրը կոչվում է Մխիթար Սեբաստացի քահանաի անվամբ։Նա ծնվել է 1749 թ-ին Սեբաստյա քաղաքում ։Դեռ վաղ տարիքից Մանուկը երազում էր դառնալ քահանա:1691 թվականն էր, երբ Մանուկը վերջապես թույլատվություն ստացավ իր ծնողներից վանքում աշխատելու համար և շուտով ստացավ սարկավակի աստիճան: Հենց այս ժամանակ նա իր անունը փոխեց` դնելով Մխիթար:Մխիթարը դեռ ոգևորված էր ստեղծել քարոզիչների միաբանություն, որը նվիրված կլիներ հայ ժողովրդի կրթական և հոգևոր մակարդակների բարձրացմանը:Քսան տարեկան հասակում Սուրբ նշան վանքի վանահոր կողմից նա նշանակվեց քահանա:Քսանհինգ տարեկանում Մխիթարը հիմնեց եկեղեցի Կոստանդոպոլսում, որի օրինակով էլ մի խումբ երիտասարդների հետ հիմնեց Մխիթարյան միաբանությունը:Ընդամենը երկու տարի հետո` Օսմանյան իշխանությունների հալածանքներից փախչելով` միաբանությունը տեղափոխվեց Պենոպոլես, որը գտնվում էր վենետիկում: Իսկ 1715 թվականին միաբանությունը տեղափոխվեց Սուրբ Ղազար կղզի` Վենետիկի Հանրապետության հրամանով:Սուրբ Ղազար կղզում կառուցեց վանքը, որտեղ էլ մահացավ 73 տարեկան հասակում:Նա թարգմանել, ստեղծել և տպագրել է հազարավոր աշխատություններ` հարստացնելով հայերեն գրականությունը:

Ես մինչև այսեղ գալը ,սովորում էի 174 հիմնական դպրոցում, իսկ դրանից առաջ 191 դպրոցում։Առաջին և եկրորդ դասարանը սովորել եմ 191 դպրոցում , հետո տեղափոխվել և 5 տարի սովորել 174 -ում։Ես 7-րդ դասարանում սկսեցի քիչ-քիչ հիասթափվել այդ դպրոցից, քանի որ ուսուցիչները շատ կոպիտ էին և տալիս էի նյութը անգիր սովորել, ցածր էին նշանակում երբ դասը պատմում էինք մեր խոսքերով և այլ։Ճիշտն ասած ես միտք չունեի դուրս գալու այդ դպրոցից։Երբ մայրիկս պատմեց Մխիթար կրթհամալիրի մասին ՝ես շատ ոգևորվեցի, շատ էի ուզում սովորել այնտեղ։Ամռանը ես գնացի կրթհամալիր, մասնկցեցի մուտքի ճամբարին և ընդունվեցի կրթհամալիր ,որի համար մինչև այսօր ուրախ եմ։Այստեղ ավելի շատ եմ ազատ զգում ինձ,թողնում են ազատ խոսալ, ազատ մտածել… կազմակերպում են հետաքրքիր ճամփորդություններ , միջոցառումներ և այլն։Շատ եմ սիրում ուսուցիչներին և դասընկերներիս։