Փիլիսոփայության մեջ էգոիզմը այն տեսությունն է, ըստ որի ՝ ես -ը կամ պետք է լինի սեփական գործողությունների շարժառիթը և նպատակը:«Էգոիզմ» տերմինը ծագում է լատիներեն «ego» բառից, որը հայերեն թարգմանվում է «ես»:Էգոիզմն լինում է նկարագրական կամ նորմատիվ: Նկարագրող (կամ դրական) տարբերակը ընկալում է էգոիզմը որպես մարդկային գործերի փաստացի նկարագրություն: Այսինքն ՝ մարդկանց մոտիվացնում են սեփական շահերն և նրանց այլ կերպ նկարագրել հնարավոր չէ: Նորմատիվ տարբերակն առաջարկում է, որ մարդիկ պետք է այդքան մոտիվացված լինեն ՝ անկախ նրանից, թե ներկայումս ինչն է դրդում նրանց վարքագծին:
Ալտրուիզմը էգոիզմի հակառակն է:Ալտրուիզմը անշահախնդիր մտահոգություն է այլ մարդկանց համար: Բաներ անել պարզապես օգնելու ցանկությունից ելնելով, այլ ոչ թե այն պատճառով, որ պարտավորված եք զգում պարտականությունից, հավատարմությունից կամ կրոնական պատճառներից ելնելով:
Էլիզա Այվազյան 