Անտուան դե Սենտ Էկզյուպերի «Աղոթք» 

Աղոթքը դա երկխոսությունն է մարու և Երկնային Հոր միջև, որը հարստացնում է հոգին, լուսավորում բանականությունը։Այս տողերով Էկզյուպերին խոսում է յուրաքանչյուր մարդու սրտից։ Այս աղոթքում ասվում է, որ մարդ պետք է համբերատար լինի,կարողանա իսկապես գնահատել և ընդունել կյանքի բոլոր դժվարությունները, հասկանալ , որ դրանք միմիայն նպաստելու են հոգեվոր աճին։ Սովորեցնում է, որ մարդ կարողանա լսել իր ներքին ձայնը, որը կարող է միակ փրկության ճանապարհը լինել ՝այս կամ այն պարագայում։ Չպետք է ապրել սին երազանքներով, որոնք խանգարում են տեսնել իրական բարձունքները։ Պետք է ապրել ռեալ , Աստծո տված ամեն մի օրով և գնահատել ամեն մի րոպեն…