«Տարեկանի արտում՝ անդունդի եզրին» գրքից մի հատված
ԳԼՈՒԽ 6
Որոշ բաներ դժվար է հիշել: Ես հիմա մտածում եմ, թե երբ է Ստրադլեյթերը վերադարձելՋեյնի հետ ժամադրությունից: Նկատի ունեմ, որ ես նույնիսկ չեմ կարող հստակ հիշել, թեինչ էի անում, երբ լսեցի նրա աստծու հիմար քայլերը, որոնք իջնում էին միջանցքով: Երևիդեռ պատուհանից էի նայում, բայց երդվում եմ, որ չեմ հիշում: Ես այնքանանհանգստացած էի, դրա համար: Երբ ես իսկապես անհանգստանում եմ ինչ-որ բանիհամար, ես պարզապես չեմ հիմարացնում: Ես նույնիսկ պետք է գնամ զուգարան, երբանհանգստանում եմ ինչ-որ բանի համար: Միայն թե, ես չեմ գնում: Ես չափազանցանհանգստացած եմ գնալու համար: Ես չեմ ուզում ընդհատել իմ անհանգստությունըգնալու համար: Եթե դուք ճանաչեիք Ստրադլեյթերին, դուք նույնպես անհանգստացածկլինեիք: մի քանի անգամ հանդիպել էի արդպիսիներին,և ետ գիտեմ թե ինչի մասին եմ ես խոսում: Նա անբարեխիղճ էր: նա իսկապես բարեխիղճ էր։
Էլիզա Այվազյան 